چقدر به‌راحتی زندگی می‌کنید؟ همراه با تست عزت‌نفس
همه دوست دارند باورها و احساسات خود را آزادانه بروز بدهند. همه دوست دارند خود را آن‌گونه که هستند به دیگران معرفی کنند. ولی گاهی ما این خواسته‌ها را به دلیل عقاید و افکاری که درونمان وجود دارد نادیده می‌گیریم. شاید برای شما هم اتفاق افتاده باشد که در مقابل دیگران از ابراز عقیده خودداری کرده باشید؟ شاید حتی این خصلت، رفتار غالب شما شده باشد. چرا افراد در بیشتر مواقع خود را نادیده می‌گیرند و به دیگران و خواسته‌هایشان بیش از خود اهمیت می‌دهند؟ دلیل چنین رفتاری چیست؟
اغلب، ما زمانی احساساتمان را بروز نمی‌دهیم که بترسیم مبادا کسی از ما برنجد. به خودمان اهمیت نمی‌دهیم و دیگران را در اولویت قرار می‌دهیم، زیرا برای ما مهم است که دیگران چه نظری راجع به ما دارند و می‌خواهیم همه ما را دوست داشته باشند. البته اکثر افراد، آدم بی‌آزار و خوب را دوست دارند، چرا کسی که مشکل‌ساز نیست، چالش و تهدیدی به وجود نمی‌آورد را دوست نداشته باشند؟
نکته مهم اینکه: حتی اگر کاملاً هم خود را نادیده بگیرید، بازهم کسانی وجود دارند که شمارا دوست نداشته باشند. به‌طور منطقی و عقلانی غیرممکن است که همه افراد یک فرد را پذیرا بوده و دوستش داشته باشند. نادیده گرفتن خودمان و فداکاری بی‌مورد، نه‌تنها ما را به هدفی که داریم (یعنی دوست داشته شدن توسط همه مردم) نمی‌رساند بلکه باعث می‌شود ما شناختی از خودمان و ارزش‌هایمان نداشته باشیم و ما را از خودمان بیگانه می‌کند. به همه لطف داشتن، محتاطانه با دیگران صحبت کردن، نقش یک انسان ازخودگذشته را داشتن و امیدوار بودن به اینکه همه ما را دوست بدارند، مسیری پرشتاب به‌سوی ناکامی و یک زندگی پوچ و بی‌معنی است.
انجام چنین رفتار و منشی در ابتدا شاید به دلیل موردتوجه، تائید و محبت قرار گرفتن فرد توسط دیگران، او را راضی نگه دارد ولی به‌مرورزمان از خودش دور می‌شود، احساس ارزشمندی و رضایتمندی او از خودش کمرنگ و کمرنگ‌تر می‌شود و احساس بی‌ارزشی به فرد دست می‌دهد.
بهایی که برای به دست آوردن محبت دیگران با این روش پرداخت می‌کنیم بسیار سنگین است. و به زحمتش نمی‌ارزد، عزت‌نفس ما از مهم‌ترین و اساسی‌ترین شاکله‌های وجود ماست، باید به خود بگوییم "نیازی نیست همه ما را دوست داشته باشند" مگر خودمان همه‌کسانی را که در اطرافمان هستند تائید می‌کنیم؟ و همه‌ی آن‌ها را دوست داریم؟ آیا دوست‌نداشتن آن‌ها توسط شما باعث مشکلی در زندگی آن افراد شده است. اینکه دیگران ما را تائید کنند و دوست داشته باشند اصلاً مهم نیست یا(خیلی کم مهم است) مهم‌تر از دیگران این است که ما خودمان از درون تائید کنیم و دوست بداریم، و احساس رضایت و ارزشمندی داشته باشیم و به رفتارها و کاری که می‌کنیم و یا حرفی که می‌زنیم از ارزش قائل شویم.
داستانی در کتاب 40 فکر سمی‌گفته است که به این نکته اشاره خاصی دارد:
"دیو هر کاری می‌کرد تا همه را خوشحال کند. دیو باور داشت با چنین کاری همه او را دوست خواهند داشت و به او احترام می‌گذارند. اگر احساس می‌کرد که کسی او را دوست ندارد، یا اگر کسی از او انتقاد و یا با او بدخلقی می‌کرد، شب خوابش نمی‌برد. او خیلی روراست بود و می‌گفت: برایم قابل‌تحمل نیست که کسی دوستم نداشته باشد! وقتی دیو فهمید که همکارانش لقب بی‌عرضه به او داده‌اند، آشفته شد."
زمانی که ما برای خود، علایق و باورهایمان ارزش قائل باشیم از دید دیگران هم فرد باارزشی خواهیم بود. اگر فکر کنیم که با نشان دادن احساسات و علایقمان مورد طرد دیگران قرار می‌گیریم سخت در اشتباهیم. با ابراز احساسات و نشان دادن خود واقعی نه‌تنها مورد طرد قرار نمی‌گیریم بلکه باید قبول کنیم که ارزش انسان وابسته به تائید دیگران نیست. دیگران می‌توانند عقاید و اعمال ما را تائید نکنند و دوست نداشته باشند حتی شاید خوب باشد که گاهی، اشخاصی ما را تائید نکنند.
با ابراز خودتان و احساساتتان و آن چیزی که هستید نه فردی که دیگران دوست دارند باشید می‌توانید اعتماد و صمیمیت به وجود آورید و ارزشمند جلوه کنید " خود با نقطه‌ضعف، بسیار بهتر از فردی در لباس دورویی با رفتار همه‌چیزتمام بودن است" مهم این است:
خودتان را برای کسی که هستید و کاری که انجام می‌دهید دوست داشته باشید و ارزشمند بدانید.
تست عزت‌نفسی در زیر ارائه‌شده است لطفاً جواب‌های موردنظرتان را انتخاب کنید و بعد با مراجعه به این قسمت جواب را بررسی کنید:
جواب تست عزت نفس
نویسنده متن اصلی : سپید
(مقالات خود را به ما بفرستید)
لطفا این مطالب را هم مشاهده بفرمایید:
عامل اصلی رسیدن به خواسته‌ها در زندگی و کسب و کار- قسمت اول
عامل اصلی رسیدن به خواسته‌ها در زندگی و کسب و کار- قسمت دوم